Van Alessandra Ivaldi / 27.12.2020

In 2020 hebben onze medewerkers zich met hart en ziel ingezet voor Meeting Halfway. De Covid-19 pandemie stond natuurlijk vaak op de voorgrond, zoals Milena Parotti, Ramona Di Bella en Ana Alvarez Calleja aantoonden met hun artikels, die zich focussen op verschillende aspecten van het dagelijks leven in de tijd van het coronavirus.

En om onze dagen thuis ‘zoet’ te maken, gaf onze medewerkster Monica Nicol ons enkele van haar heerlijke recepten: torrijas al latte en chocoladesalami. 

Meeting Halfway publiceerde ook twee artikels over beroemde traditionele Italiaanse producten, zoals pasta en koffie.

Onze onvermoeibare Julia Mayer deelde met ons haar ervaringen tijdens haar stage in Brussel, in het hart van de Europese Unie. Het is een interessante reeks van artikels die persoonlijke indrukken, het wonder van het ontdekken van nieuwe plaatsen en een dieper begrip van de Europese instellingen combineren. 

Na zich te hebben gewijd aan Brussel, heeft Julia samen met Milena en Elena Noventa een andere reeks gecreëerd: Jij en de EU, gericht op hoe de Europese Unie werkt en hoe ze het leven van ons allemaal kan beïnvloeden.

De samenwerking met het team van het tijdschrift Treffpunkt Europa was ook zeer interessant, waardoor we hebben bijgedragen aan de verspreiding van een belangrijke getuigenis over de levensomstandigheden van asielzoekers op het eiland Mayotte, een Frans overzees departement, tijdens de Covid-19 periode.

In samenwerking met Europe on Track, hebben we een zeer interessante kans gepromoot bij onze lezers: de mogelijkheid om een EU-ambassadeur te worden met de opdracht om een maand lang via Interrail door 21 Europese steden te reizen en andere jongeren te interviewen over hun visie op Europa.

En wat dat betreft, was er geen tekort aan artikels die zich richten op het onderwerp reizen, iets wat in deze onrustige tijden van de Covid-19-pandemie zeker veel gemist werd. Meeting Halfway heeft dus ‘gereisd’ met de kracht van de verbeelding door de serie artikels gewijd aan de Elzas en Zwitserland.

We hebben ook Carnaval gevierd door samen een van de vreemdste tradities in Italië te ontdekken, de slag om de sinaasappels van het Ivrea Carnival! And all together we gathered testimonies from different European countries to discover howEn allemaal samen verzamelden we getuigenissen uit verschillende Europese landen om te ontdekken hoe Pasen wordt gevierd in de EU.

Vastbesloten om ons niet te beperken tot traditionele festiviteiten, hebben we ook de Europese Dag op 9 mei en de Europese Dag van de Talen op 26 september gevierd met artikels van onze medewerkster Giulia Barjona. Giulia Barjona behandelde ook actuele zaken als de ‘verovering van de ruimte’ door Elon Musk, de effecten van de globalisering op de wereld van de mode en de tragische moord op een leraar Frans op 16 oktober. Om af te sluiten met de actualiteit, bevelen wij ook ons artikel aan over ‘De vrijheid tot liefde: gisteren, vandaag en morgen’: homoseksualiteit van de oudheid tot nu.

We willen ook al onze onvermoeibare vertalers en correctoren bedanken, zonder wie Meeting Halfway niet zou kunnen bestaan.

Zij werkten aan de vertalingen van de bovenstaande artikels:

Fern Dinsdale, Danielle Kramer, Jason Chern, Nazzareno Lacidogna, Monica Nicol, Arina Agafonova, Julia Mayer, Ramona Di Bella, Eleonora Di Gaetano, Irina Dubovko, Eszter Szabò, Lorena Diana, Anastasia Ushakova, Birger Niehaus, Milena Parotti, Lucy Gannon, Jenneke van der Velden, Elena Bzania, Maria Porenkova, Daria Samokhina, Ricard Lluc, Francesca Barmaz, Alexandra Wood, Ivo Ivanov, Susanna Polakov, Martine Wilmes, Helen Gerasimova, Lise Moncey, Albina Pavlova, Arianna Bordi, Roza Evangelia Ladopoulou, Veronika Zhiliakova, Alex Jedwab, Lobke Maene, Camille Defix, Sara Pitardi, Alejandro Manjón Aspe.

En tot slot willen we de illustrator Daria Subkhangulova bedanken.

Bedankt aan iedereen en moge het nieuwe jaar jullie vreugde en succes brengen!

Auteur

Alessandra Ivaldi (Italië)

Studeert: Vreemde Talen voor Internationale Communicatie

Spreekt: Italiaans, Engels, Duits en Frans

Europa is... a cultureel erfgoed.

Vertaling

Lobke Maene (België)

Studies en werk: Master journalistiek en master conflict & development. Freelance journaliste. 

Talen: Nederlands, Engels, Duits, Frans en een beetje Spaans

Europa is.... een plek waar iedereen vrij en gelijk moet zijn.

Der Beitrag Heel erg bedankt aan al onze medewerkers! erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Giulia Barjona / 11.12.2020

Op 16 oktober werd een Franse schoolleraar onthoofd in de noord-centrale regio van Île-de-France na het tonen van aanstootgevende beelden van de islamitische profeet Mohammed in de klas.

Samuel Paty, een geschiedenis- en aardrijkskundeleraar, was ook verantwoordelijk voor het geven van de lessen morele en burgerschapsvorming; het moeilijkste onderwerp om aan te pakken in multiculturele klassen, vooral op scholen die zich in prioritaire onderwijszones bevinden. 

Het is daarom noodzakelijk om goed na te denken, of opnieuw na te denken, over de rol die iedereen heeft op zowel nationaal als internationaal niveau als het gaat om onderwijs, prioriteiten, waarden, discipline en pedagogie.

De school is hoofdzakelijk een plaats om te leren waarbij onderwijs niet beperkt is tot alleen wiskunde, talen, aardrijkskunde, enz. Deze onderwijsinstelling biedt de mogelijkheid om te leren discussiëren en de confrontatie aan te gaan met andere culturen of ‘alleen’ met de meest uiteenlopende ideeën. Door onze overtuigingen in vraag te stellen hebben we de mogelijkheid om nieuwe standpunten te ontdekken en deze te versterken. Opmerkingen als beschuldigingen beschouwen helpt niet om een dialectisch vermogen te ontwikkelen dat nuttig is om zich verstaanbaar te maken.

Bovendien bieden scholen de grootste hoeveelheid nuttige informatie aan om te kunnen leven, en samen te leven, in onze wereld. Sommige beroepen volgen een geschikt pad om studenten voor te bereiden op toekomstige studies en anderen bieden de mogelijkheid om de samenleving kritisch te analyseren. Het leren kennen van elkaar en van de mensen om ons heen geeft de mogelijkheid om een vreedzaam en respectvol samenleven ‘op te bouwen’.

Bovendien erkennen ouders van leerlingen, wanneer zij hun kinderen naar school brengen, hoe nuttig deze instellingen zijn. Scholen geven de kennis en cultuur van een land door. Ze delen ook kennis die ouders zelf nooit aan hun kinderen zouden kunnen geven. Deze ouders zijn geobsedeerd door het verlangen naar controle en door het plannen van de gebruiken, het verstand en het leven van hun ‘baby’.

Maar scholen zijn niet klaar om geconfronteerd te worden met de educatieve opvoeding die kinderen meenemen naar de klas.

Allereerst is het belangrijk om bewust te zijn van de thuiscultuur van de verschillende kinderen en tieners. Maar de leraren zijn nauwelijks bereid om zulke hete hangijzers aan te pakken en gesprekken te beginnen. Paty had de leerlingen niet gedwongen om naar de beelden van Charlie Hebdo te kijken, maar een van zijn leerlingen begreep het doel van de klas niet. Misschien had de leraar niet begrepen dat de leerling nog niet klaar was om dit onderwerp te benaderen.

Ten tweede zijn er in ons digitale tijdperk andere oplossingen dan papieren kranten om beelden te tonen. In sommige scholen is het verboden om gsm’s te gebruiken. Soms kan het een goed compromis zijn om tieners toestemming te geven hun gsm aan te zetten om informatie te zoeken en te gebruiken zoals zij dat willen.

Ten derde is de keuze om actuele thema’s aan te pakken een strategie die altijd wordt toegepast. Soms moet je echter vooruitdenken en je voorstellen wat de gevolgen zijn. Het proces tegen de verantwoordelijken voor de bomaanslag op Charlie Hebdo in 2015 vond op hetzelfde moment plaats als de moord op Paty. Paty had dit onderwerp misschien zorgvuldig uitgekozen om de studenten het nieuws dat ze op televisie kijken beter te laten begrijpen. Hij dacht echter niet dat de betrokken terroristen zijn die banden hebben met een internationale organisatie die tot op de dag van vandaag in Frankrijk aanwezig is. Het is genoeg voor een boze vader om een internationaal ‘debat’ op gang te brengen tussen de Franse president Emmanuel Macron, de Turkse president Recep Tayyip Erdogan, en de hele moslimgemeenschap. Leraren moeten worden geïnformeerd, zelfs door het leger, over taboeonderwerpen.

Tot slot is het aan de ene kant een advies aan leerkrachten om te luisteren naar de werkelijke interesses van de studenten om zo beter ontworpen methoden en programma’s te creëren. Aan de andere kant zouden ouders meer vertrouwen moeten hebben in scholen. Zij moeten ervan op de hoogte zijn dat niemand probeert hun gezag te vervangen. Een nieuwe ‘structuur’ van de mentaliteit is aan beide kanten van het grootste belang.

Tot slot moet aan beide partijen gevraagd worden of ze echt willen samenwerken en of ze bereid zijn hun standpunten te heroverwegen. Zou zo’n oprechte samenwerking ooit echt mogelijk zijn?

Auteur

Giulia Barjona (Italië)

Talen: Italiaans, Engels en Frans.

Studies: Master in Pedagogische Wetenschappen

Europa is... een enorme bron van inspiratie en ontdekking.

Vertaling

Lobke Maene (België)

Studies en werk: Master journalistiek en master conflict & development. Freelance journaliste. 

Talen: Nederlands, Engels, Duits, Frans en een beetje Spaans

Europa is.... een plek waar iedereen vrij en gelijk moet zijn.

Der Beitrag Ondergeschikte leraren en veeleisende ouders erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Alessandra Ivaldi / 5.12.2020

In de oudheid werd biseksualiteit beschouwd als iets dat volkomen normaal was. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar de bakermat van de westerse beschaving, namelijk het oude Griekenland. De houding van de Grieken ten opzichte van biseksualiteit wordt weerspiegeld in hun mythologie. Verschillende goden hadden homoseksuele relaties met hun sterfelijke geliefden. Volgens de legende ontvoerde Zeus de fascinerende Ganymedes, op wie hij verliefd was geworden. In de Ilias lijdt Achilles voor de dood van zijn geliefde Patroclus, terwijl de held Heracles van de jonge Iolaus houdt.

Kijken we naar de echte wereld, dan kunnen we het Heilige Bataljon van Thebe niet vergeten. Het Bataljon is een elitegroep van krijgers bestaande uit mannenkoppels verenigd door een liefdesrelatie. Dit zou bijdragen tot het ontstaan ​​van een grote solidariteit onder de soldaten en een gevoel van verbondenheid, wat één van de grootste troeven van deze beroemde groep vertegenwoordigde.

De situatie veranderde in de middeleeuwen, toen men homoseksualiteit begon te veroordelen en te straffen. Deze houding bleef ook in de volgende eeuwen bestaan. Denk maar aan de talrijke kunstenaars die werden vervolgd vanwege hun seksuele geaardheid. Oscar Wilde werd bijvoorbeeld berecht en veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid vanwege zijn seksuele geaardheid, een gebeurtenis die de laatste jaren van zijn leven diep heeft getekend.

Eeuwenlang werd homoseksualiteit daarom maar op twee manieren bekeken: als een misdaad, een afwijking die gevaarlijk is voor de rest van de samenleving, of als een ziekte. Pas in het begin van de jaren ‘50 werd er een onderzoek uitgevoerd in de VS dat bekend staat als het Kinsey-rapport. Ze onderzochten het seksuele gedrag en de fantasieën van een grote groep mannen en vrouwen met behulp van een anonieme vragenlijst. De resultaten van het rapport onthulden dat homoseksuele oriëntaties veel wijdverspreider waren onder de volwassen Amerikaanse bevolking dan eerder werd gedacht.

Het duurde echter nog enkele jaren voordat de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) homoseksualiteit van de lijst met psychische aandoeningen schrapte en het definieerde als een ‘natuurlijke variant van menselijk gedrag’. Deze fundamentele gebeurtenis vond plaats in 1990 en wordt elk jaar op 17 mei herdacht met de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie.

Tegenwoordig hebben we de middelen om te begrijpen hoe seksuele geaardheid afhangt van de historische en culturele context. Toch is er nog een lange weg te gaan. In feite wordt de vrijheid van seksuele geaardheid nog steeds niet in alle landen erkend en gegarandeerd. Zelfs zonder ons eigen continent kunnen we niet anders dan observeren hoe de LGBTI-gemeenschap soms anders wordt behandeld dan de rest van de samenleving en dat haar rechten niet in alle Europese landen op dezelfde manier worden erkend. Maar laten we niet wanhopen, er zijn ook positieve signalen, zoals het bestaan ​​van de LGBTI-interfractiewerkgroep van het Europees Parlement. Dit is een interfractiewerkgroep, bestaande uit leden van het Europees Parlement van verschillende partijen, die tot doel heeft de rechten van de LGBTI-gemeenschap te verdedigen, de activiteiten van EU-landen te volgen en initiatieven op dit gebied te bevorderen. Het heeft momenteel 151 leden, wat betekent dat het de grootste van de 27 interfractiewerkgroepen in het Europees Parlement vertegenwoordigt.

Voor meer informatie over het onderwerp, raad ik je de volgende website aan: https://lgbti-ep.eu/

Auteur

Alessandra Ivaldi (Italië)

Studeert: Vreemde Talen voor Internationale Communicatie

Spreekt: Italiaans, Engels, Duits en Frans

Europa is... a cultureel erfgoed.

Vertaling

Lobke Maene (België)

Studies en werk: Master journalistiek en master conflict & development. Freelance journaliste. 

Talen: Nederlands, Engels, Duits, Frans en een beetje Spaans

Europa is.... een plek waar iedereen vrij en gelijk moet zijn.

Der Beitrag De vrijheid tot liefde: gisteren, vandaag en morgen erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Ana Alvarez Calleja / 8.11.2020

Sinds we ons bewust werden van het bestaan van het virus zijn er veranderingen in onze manier van leven. We kunnen zelfs verschillende fases van verandering onderscheiden die ons dagelijks leven heeft doorgemaakt. Het is waar dat deze aanpassingen niet altijd gelijktijdig mogelijk waren in elk werelddeel. We willen echter stilstaan bij wat drie fases die elkaar opvolgen in de livemuzieksector. 

Fase 0:

Van december 2019 tot februari 2020 werden muzikale evenementen op de traditionele manier gehouden. In ruimtes zoals concertzalen, auditoria, theaters, voetbalstadions en zelfs muziekscholen en conservatoria konden musici en publiek muziek met elkaar delen op de manier zoals ze gewend waren. Hadden we toen ook maar enig idee dat de manier van interactie op muzikale evenementen, die sinds het midden van de 19^e eeuw over het algemeen constant is gebleven, zo snel onmogelijk zou worden? 

Fase 1: van maart 2020 tot juli 2020

De eerste fase is één van de meest kritieke periode die livemuziek de afgelopen 100 jaar heeft geleden (sinds de Tweede Wereldoorlog). In verschillende landen werden verscheidene beperkingen op de persoonlijke mobiliteit opgelegd, van min of meer strikte beperkingen tot veranderingen in de bewegingsvrijheid (sluiten van grenzen, capaciteitsvermindering in treinen, vliegtuigen, …). Deze beperkingen hebben een effect op de interactie van mensen bij livemuziekconcerten en hebben als bijgevolg tot allerlei reacties geleid.

De meeste concertzalen en auditoriums kozen ervoor om hun concertseizoen op te schorten. Om dit goed te maken, boden ze een speciale programmatie aan door middel van streaming en het opnieuw beleven van eerdere concerten. Eén van de grote voordelen van dit aanbod was dat het voor het grootste deel gratis en toegankelijk was voor iedereen overal ter wereld. Het Koninklijk Concertgebouw auditorium in Amsterdam bood via streaming concertopnames van hun orkest aan. 

Veel van deze concerten blijven beschikbaar voor het publiek en kunnen bekeken worden via de websites van de instellingen. Het Nationaal Centrum voor Muzikale Verspreiding in Spanje stelde iets gelijkaardigs voor, om niet alleen klassieke muziekconcerten, maar ook pop, urban en zelfs de laatste trends in de traditionele muziekfusie aan te bieden. De Metropolitan Opera van New York in de Verenigde Staten gaf een uniek aanbod vrij waardoor veel van hun geweldige producties 24 uur lang beschikbaar waren voor operaliefhebbers. 

Fase 2: van juli 2020 tot september 2020

In de zomerperiode zou je veel festivals met alle muziekgenres verwachten die jaarlijkts plaatsvinden. Door de pandemiesituatie zagen we twee verschillende antwoorden van organisatoren. De meesten hebben ervoor gekozen om hun festivals af te lassen en als alternatief uitzendingen van de beste momenten van de afgelopen jaren aan te bieden. Dit was het geval voor het Glastonbury Festival en de BBC Proms. 

Maar er waren ook enkele dappere festivalorganisatoren die, vanwege hun geschiedenis, omvang of locatie besloten om door te gaan met hun 2020 evenement, met beperkingen en speciale sanitaire maatregelen. Dit was het geval voor het Salzburg Festival, dat dit jaar zijn 100^ste verjaardag vierde, en voor San Sebastian Musical Fortnight. 

Op een zelfde manier hebben verschillende auditoria concerten gehouden die normaal gesproken niet te zien zijn in dit seizoen, zoals de Berlijnse Philharmonie en zijn Parijse tegenhanger. Ze bieden hun concerten via streaming aan en hebben een speciale samenwerking met de televisiekanalen Mezzo en Medici.tv. 

Fase 3: vanaf september 2020

In elk ander jaar zou september de maand zijn waarin het concertseizoen begint, net zoals het schooljaar. Het is waar dat, hoewel veel zomerfestivals afgelast of uitgesteld werden, de weinige concerten die plaatsvonden gediend hebben om de voorwaarden te testen waarin concerten gehouden kunnen worden. Bij dit alles zien we dat concertzalen in de meeste grote hoofdsteden plannen hebben om hun deuren te weer te openen en een klein seizoen tussen september en december te plannen, wat geladen lijkt met een nieuwe illusie. 

Een prominent voorbeeld is dat van het Hongaarse Opera Huis, die een gratis Crown Gala op 7 september 2020 aanbood. Anderzijds lijkt de gewoonte van het streamen door te gaan, deze keer live en niet langer gratis, zoals gedaan door Wigmore Kamermuziekzaal in Londen en in het verleden aangeboden door de Berlijnse Philharmonie. 

Uiteindelijk heeft de pandemie ervoor gezorgd dat de muziekindustrie zich heeft aangepast en een antwoord heeft geboden om de ontoegankelijkheid van concertzalen te compenseren. Op een min of meer bevredigende manier voor het publiek waren technologie en het internet de sleutel tot het uitvoeren van deze oplossing. In de huidige situatie kunnen we zien dat er een intentie is om livemuziek te herstellen zonder deze tussenkomsten. Maar uiteindelijk hebben we een zeer toegankelijke manier gevonden die ons ideeën kan geven voor het ontwikkelen van de toekomst van livemuziek. 

En jij? Ben jij naar concerten geweest deze zomer? Wat was jouw ervaring? 

Interessante links voor onze lezers: 

https://www.concertgebouw.nl/en/watch-free-live-streams-from-the-royal-concertgebouw

http://www.cndm.mcu.es/node/21653

https://live.philharmoniedeparis.fr/

Auteur

Ana Alvarez Calleja (Spanje)

Studies en werk: leerkracht muziekgeschiedenis en musicoloog. 

Talen: Spaans, Engels, Frans en een beetje Nederlands

Europa is... culturele verscheidenheid binnen een gemeenschappelijke grond.

Vertaling

Lobke Maene (België)

Studies en werk: Master journalistiek en master conflict & development. Freelance journaliste. 

Talen: Nederlands, Engels, Duits, Frans en een beetje Spaans

Europa is.... een plek waar iedereen vrij en gelijk moet zijn.

Proofreader

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Verleden, heden en toekomst van livemuziek tijdens de pandemie erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Monica Nicol / 03.09.2020

Chocolade salami is ook bekend als Turkse salami, koningssalami, Engelse salami, en sinds de jaren zeventig, Viking salami, een naam die onstaan is een een bekend kinderkookboek Manuale di Nonna Papera (Het Handboek van Oma Duck).

Naast de vele namen en herkomsten, zijn er ook verschillende varianten: het komt oorspronkelijk uit Portugal maar is ook een gerecht wat veel door Italiaanse banketbakkers wordt gebruikt, waardoor elke regio zijn eigen ingrediënten heeft toegevoegd, zoals amandelen, pistachenootjes of hazelnoten.

Het recept voor chocolade salami kan gemakkelijk aangepast worden aan verschillende samen en wensen: er wordt gebruikt gemaakt van eieren en boter, maar kan ook vegan of glutenvrij worden gemaakt. Pure chocolade kan vervangen worden door melkchocolade of witte chocolade. De alcohol kan vervangen worden door melk of koffie wanneer je een alcoholvrij dessert op wil dienen. Kortom, het is aan jou om te beslissen welke ingrediënten je wilt gebruiken.

Hier is mijn recept voor chocolade salami:

 Ingrediënten

• 250g kaakjes
• 100g boter
• 100g suiker
• 100g cacoa
• 50g pure chocolade
• 125ml alcoholische drank
• poedersuiker

Instructies:

Smelt de boter en pure chocola au bain-marie. Giet het in een grote kom en laat het weer afkoelen voor je de suiker en cacao al roerend toevoegt.

Maak het mengsel zachter door alcohol toe te voegen. Ik heb gekozen voor Marsale likeur (uit Sicilië) maar je kunt elke soort rum or sinaasappel- of koffielikeur gebruiken. Als je niet van alcohol houdt, gebruik dan koffie.

Breek de kaakjes in stukjes, en voeg ze één voor één toe tot je een zacht en compact mengsel hebt.

Doe het mengsel op een stuk bakpapier en kneed en rol het tot de vorm van een worst. Rol de chocolade salami in het bakpapier en doe er aluminiumfolie of vershoudfolie overheen en laat minstens 3 uur in de koelkast staan.

Dan is je salami gereed! Voor het opdienen kun je nog poedersuiker over je salami strooien, of het inbinden met bindtouw zodat het eruitziet als een echte salami.

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Koken met Oma: Chocolade Salami erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Alessandra Ivaldi / 7.04.2020

Vandaag, onder druk van de onzichtbare dreiging van het coronavirus, denken we nostalgisch terug aan de “goede ouwe tijd” toen we nog vrij waren om te reizen en gemakkelijk grenzen tussen Europese landen konden passeren. Eerst was ik terughoudend in het schrijven van dit artikel, ik vroeg me af of het wel gepast was om een serie “Ontdek Alsace” te schrijven in deze tijd waarin reizen een veiligheidsrisico vormt.
Na wat overweging hebben we toch besloten wel door te gaan. Het zal niet altijd zo zijn. Het eind van deze pandemie zal snel komen, en onze levens zullen verder gaan vanaf het moment dat ze zo onverwacht onderbroken zijn. We zullen het plezier van reizen herontdekken. En op een manier zal het ons dierbaarder zijn dan hiervoor, omdat we even hebben ervaren wat de nadelen van de gesloten grenzen, die de meeste van ons nooit hebben meegemaakt, zijn.
Dus hier zijn we, klaar om een nieuw deel van de magische regio Alsace te ontdekken. Voor nu moeten we het doen met onze verbeelding, in de overtuiging dat we snel weer vrij zullen zijn om te reizen.

Na het ontdekken van de geheimen van Mulhouse is het nu tijd om door te gaan naar een andere plaats, een echte must-see voor iedereen die naar Alsace reist. We hebben het niet over Straatsburg, ook al is het de bekendste stad uit de regio, maar over het prachtige Colmar. Met een landschap uit een sprookje betoverd Colmar iedere bezoeker.

Als je de eerste twee artikelen uit de serie “Ontdek Alsace” nog niet hebt gelezen, klik dan op de volgende links om alles te lezen over Mulhouse en haar bezienswaardigheden.

Colmar is de derde stad van Alsace en ligt aan de voet van de Vosges bergen. Het eerste wat iedere toerist die de stad bezoek zou moeten doen is simpelweg rondlopen door de stad en genieten van de prachtige oude gebouwen.

Maison des Têtes

Colmar is herkenbaar aan haar specifieke architectuur, grotendeels middeleeuws van origine. Schattige half-betimmerde huizen met houten geraamtes, soms met precisie gedecoreerd, vormen een sprookjesachtig landschap. Elk gebouw heeft een oneindig aantal kleine details die bijna elke voorzichtige observant kan bewonderen. Kijk bijvoorbeeld naar de Maison des Têtes (het huis van de hoofden), wat ligt verschilt van de andere gebouwen in Colmar door het ontbreken van het houten geraamte, maar voornamelijk opvalt door de vele kleine hoofden die uit de muren en balkonnen van dit ongewone huis komen.

De vele versieringen die gebruikt worden door de inwoners van Colmar om hun stad te versieren, maken het geheel nog betovender – van de kleurrijke bloemen op de balkons en smalle bruggetjes tijdens de lente en zomer, tot de uitgebreide uithangborden van winkels en boetiekjes wat weer kunstwerken op zichzelf zijn.

Het park in het oudste gedeelte van de stad, genaamd Petite Venise (klein Venetië), is zeker niet te missen. Het gebied is vernoemd naar de bekende Italiaanse stad om te adembenemende schoonheid van zijn uitzichten, de kanalen die aan Venetië doen denken en het water wat de kleurrijke gebouwen reflecteert.

Waarom zou je na een tour door de stad niet ook de overdekte markt van Colmar ontdekken? Hier vinden bezoeker diverse etenswaren en handwerken die deze regio typeren.

Om af te sluiten hebben we nog twee tips voor kunstliefhebbers. Zij die vooral kijken naar gidsen of suggesties op internet zal vast het museum The Unterlinden aangeraden zijn. Het museum bevindt zich in een oud Dominicanenklooster en bevat kunstwerken uit verschillende historische periodes: schilderijen uit de 16de eeuw maar ook recente werken van Renoir en Picasso. Als je alle geheimen van deze stad wilt ontdekken, kun je ook de Madonna in de Rozentuin van schilder Martin Schongauer niet overslaat, wat achtergehouden wordt buiten de toeristische route van het Dominicanenklooster.

Wanneer je genoeg hebt gezien van Colmar, neem dan de tijd om de drie nabijgelegen dorpen te ontdekken: Riquewihr, Kaysersberg and Eguisheim. Verwacht geen drukke toeristische highlights, maar kleine dorpjes die net zo picturesque zijn als de Alsatische architectuur die je in Colmar vindt. Het is niet voor niets dat deze dorpjes de inspiratie gaven voor de Disney Film “Belle en het Beest”.

Als je je afvraagt wat de beste tijd is om deze plekken te ontdekken, is het antwoord simpel: altijd! In de lente en zomer is het een genot om rond te kunnen lopen in de open lucht, omringt door de kleuren van Colmar en zijn geurende bloemen. In de winter verandert de stad in een wonderlijke plek waar de magie van kerst heerst over alles en de geur van warm gebak overheerst op straat en de bezoekers uitnodigt om een van de vele locatie delicatessenzaken te bezoeken.

Auteur

Alessandra Ivaldi (Italië)

Studeert: Vreemde Talen voor Internationale Communicatie

Spreekt: Italiaans, Engels, Duits en Frans

Europa is... a cultureel erfgoed.

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Ontdek Alsace: Colmar erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 27.03.2020

Net buiten de stad ligt de mijlpaal van het Wereldforum van 1958 in Brussel, het Atomium. Een echte toeristische attractie en populaire plek voor selfies om aan je volgers te bewijzen dat je echt in Brussel bent. Maar wat betekent dit gebouw? Het symboliseert een miljard-maal vergroting van het ijzerkristal, wat verbonden is aan het atomisch tijdperk en aandacht zou moeten trekken naar het vredig gebruik van kerntechnologie. En dat laatste heeft het goed gedaan, en niet alleen door de hoogte van 102 meter. Trouwens, van origine zou het gebouw nog een kwart hoger zijn, maar dit was onmogelijk in verband met de veiligheid van het vliegverkeer. Het Atomium is niet alleen mooi om van buiten te bekijken, de bollen zijn verbonden aan elkaar met buizen en het waard om ook van binnenuit te bekijken. Er zitten roltrappen in de buizen en een lift in de middelste buis waarmee je binnen enkele seconden naar de bovenste bol komt. Vanaf daar kun je genieten van een kopje koffie en tegelijkertijd de hele stad bekijken. Hoe ver je precies kunt kijken is altijd afhankelijk van het weer. Vandaar is het aan te raden de attractie op een heldere dag te bekijken – al heeft de mist van België ook zo z’n charme.

En nu we het hebben over een mooi uitzicht, daar kun je ook van genieten vanaf het Brusselse Paleis van Justitie, één van de belangrijkste gebouwen van de stad. Het werd gebouwd in de 19de eeuw en de bouw werd beïnvloed door verschillende bouwstijlen. Daarom kun je in dit gebouw, op een heuvel ten zuiden van de stad, oude Egyptische, Babylonische en andere klassieke-antique stijlen terugzien. Deze verschillende bouwstijlen hebben van het Paleis van Justitie een monument gemaakt wat de stad vorm geeft. Vlakbij het Paleis van Justitie is een reuzenrad, half zo hoog als het Atomium, wat zeker zo’n goed uitzicht over de stad geeft.

De architectonische stijlen die je ziet in het Paleis van Justitie zijn ook terug te zien in verschillende andere gebouwen in de stad. Dit maakt dat Brussel vanaf de buitenkant een interessant voorbeeld is van het samengaan van verschillende stijlen en tradities, van de hoge middeleeuwen tot de moderne tijd.

Daarnaast, ligt het Jubelpark en de Arc de Triomphe niet ver van het centrum. De triomfboog is bedoeld om de grootse geschiedenis van Brussel te illustreren, en dient als een toegangspoort voor bezoekers van het park. Maar, er zijn vele ingangen tot het park, sinds het een veelgebruikte plek is voor sportieve en ontspannende activiteiten.

Voor hen die meer willen leren over de stad na hun wandeling in de natuur, zijn er drie musea naast de Arc de Triomphe. Er is het museum voor Kunstgeschiedenis voor hen die van kunst en geschiedenis houden, het Autowereld museum voor hen die van klassieke autoS houden, en het koninklijk museum van de krijgsmacht en militaire geschiedenis. Dat laatste museum vertelt over 12 eeuwen militaire geschiedenis – van middeleeuwse harnassen tot F-16 straaljagers. De 130 vliegtuigen in de luchtvaarthal zijn zeker het bekijken waard.

Eén vorm van kunst die een grote impact heeft gehad dankzij de originele ideeën en we niet mogen vergeten, zijn de striptekening. Er is weinig bekend over de drie mensen die de bekenste stipverhalen uit België hebben opgetekend; de dectective serie ‘Kuifje’, de populaire ‘Smurfen’, en ‘Lucky Luke’ de held uit het wilde westen. Als je in de Belgische hoofdstad bent, zul je zien dat, hoewel deze figuren niet uit België komen, ze in vele gebouwen in de stad terugkomen. Ze vertegenwoordigen een verfraaiing van het stadsbeeld en een waardering voor de kunstvorm.

Nu komen we tot de culinaire specialiteiten, die ik ook al benoemde in mijn eerste artikel “Op pad in het hart van de EU”. Je moet zeker de Belgische frietjes proeven, ook wel bekend als Franse frietjes. Dit gerecht, wat vaak in België wordt gegeten als hoofdgerecht, komt uit België en is anders dan bijvoorbeeld de Duitse Franse frietjes. Krokant aan de buitenkant, zacht aan de binnenkant, dubbel gefrituurd en aangeboden met veel verschillende sauzen – dit is echt een specialiteit van België. Je kunt ze krijgen op vele verschillende plekken, maar de meest bekende zijn de Frit Flagey en Maison Antoine, waar bekende mensen, zoals de Duitse Chancellor Angela Merkel, hebben gedineerd. Hierdoor zijn de rijen ook langer, maar in tussentijd kun je nadenken over welke van de 30 sauzen je wil bij je frietjes.

Een ander speciaal ding in België is dat veel kroegen en bars rondom deze friettent borden hebben geplaatst met “Frites acceptées”. Dit betekent dat je je frietjes mee kunt nemen naar de kroeg als je ze samen met een Belgisch speciaalbiertje zou willen nuttigen. Dat brengt ons naar de volgende specialiteit van dit land: bier. België staat aan de top als we het hebben over bierconsumptie per persoon. Alleen Beieren kan België bijhouden. België is niet onderworpen aan enige wet van zuiverheid en heeft een bijna overtreffende verscheidenheid aan biersoorten en -merken. Hoe flexibel de Belgische bierdrinker ook is, het juiste bier wordt gekozen afhankelijk van de situatie, stemming, weer en eten. Een “echte” Belg zou zich vooral concentreren op bieren van hoge gisting van witbier tot Alt en op Lambic in zijn variaties van Kriek tot Geuze.

Maar de Belgen nemen ook de leiding in de ‘toetjesrace’. Rond de Grote Markt, maar ook in heel veel steegjes van het stadscentrum, hangt een zoete geur, wat aangeeft dat er in dit gebied veel lekkernijen zijn. Je vindt hier alles van een grote verscheidenheid aan chocolade, pralines en beroemde Belgische wafels. Die laatste zijn dikker dan in Duitsland en hebben een patroonontwerp. Ook hier zijn er geen grenzen aan de verbeelding als het gaat om wat er op de wafel wordt gedaan – bijna alle sauzen, fruit en decoraties zijn beschikbaar.

Hopelijk heb je inmiddels een goed inzicht in de Brusselse specialiteiten. Ja, de meeste zijn een beetje vet, maar je hoeft niet alle mogelijke variaties te proberen en je hoeft ze niet elke dag te eten! Bovendien kun je de calorieën die je uit de lekkernijen hebt gehaald in evenwicht brengen met ontspannen wandelingen in de prachtige parken, die in mijn volgende artikel over Brussel in meer detail zullen worden besproken.
Daarnaast zijn er ook zoute gerechten die minder vet bevatten, zoals taarten, die overigens ook in veel verschillende vormen verkrijgbaar zijn. Ja, je leest het goed: in België is het gebruikelijk om niet één stuk taart maar het hele ding te kopen!
Wat deze Belgische gerechten gemeen hebben, is dat ze allemaal met veel liefde en zorg worden bereid, wat je echt zelf zou moeten proeven!

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag De culturele en culinaire attracties in Brussel erschien zuerst auf MH Nederlands.

Heel Italië is afgesloten sinds 9 maart, als maatregel tegen de corona pandemie. Eerst realiseerde we ons niet wat het belang was van wat de overheid van ons vroeg: thuis blijven, zeiden ze. Maar we bleven winkelen, sommigen gingen s avonds uit met vrienden, groepen jongeren kwamen samen in parken om te genieten van de warme lentedagen. Maar het aantal geïnfecteerde mensen bleef stijgen, het aantal doden begon ons te beangstigen, en de verhalen van onze IC afdelingen liet ons inzien dat wat gebeurde serieus was.

Van Milena Parotti / 21.03.2019

Photographer: Kaitlyn Baker // unsplash.com

“Blijf thuis” werd snel het enige wat er nog toe deed, het antwoord voor elke vraag. Het is eng, het is irritant, het is frustrerend – we hadden plannen, net als alle anderen. Ik had 2020 helemaal uitgedacht: examens, buitenlandse stage, scriptie, afstuderen. In één keer viel alles uit elkaar. Ik voelde me machteloos, ik bleef denken dat het oneerlijk was. Het koste me één of twee dagen om mezelf ervan te overtuigen deze plannen op pauze te zetten; voor nu moest ik een nieuw leven beginnen – het lockdown leven.

Boosheid en frustratie werden snel vervangen door hoop. Ik ben een van de gelukkigen; doctoren en verpleegkundig personeel werkt non-stop, met risico’s voor hun eigen gezondheid om de levens van anderen te redden. Zij zijn de ware helden van dit moment. Ik ben niet de eigenaar van een winkel die moest sluiten, niet een moeder die thuis voor kinderen moet zorgen terwijl ze ook moet werken. Ik heb geen bejaarde grootouders die risico lopen. Alles wat ik hoef te doen is binnen blijven, zo slecht is het niet.

De (sociale) media laten constant nieuwe cijfers zien, en hoewel ik elk moment van de dag bezig bent met dit onderwerp, is het me ook gelukt te wennen aan het leven thuis.

Technologie is mijn beste vriend; ik zou niet kunnen zonder het internet, moet ik toegeven. Niet alleen kan ik blijven studeren, leren voor examens en werken aan mijn scriptie, er zijn ook nog duizenden andere dingen te doen met een computer of smartphone. We weten allemaal hoe gemakkelijk het is om Netflix te kijken, maar dat is niet alles. Er zijn podcasts, lezingen, online cursussen, virtuele musea, e-boeken… En ik gebruik deze tijd ook voor saaie activiteiten die ik altijd uitstel, zoals schoonmaken, bestanden categoriseren en mijn inbox opruimen. En natuurlijk heb ik meer aan Meeting Halfway gewerkt dan normaal.

Photographer: Samantha Gades // unsplash.com

Thuis zijn betekent niet dat ik de hele dag met technologie bezig ben. Ik heb mijn huis opgeruimd, lees eindelijk alle boeken die ik had gekocht maar nooit gelezen, ik speel met mijn hond (en dankzij hem heb ik een excuus voor korte dagelijkse wandelingen), en ik heb het plezier van bordspellen (her)ontdekt.

Het is moeilijk om positief te blijven, te focussen op hopen, en eindeloos te wachten op beter tijden. Het is iets waar je nooit aan went, zeker als je iemand mist die je niet kan zien, of wanneer je niet langer kunt plannen voor de toekomst. Maar thuisblijven is de enige manier om te strijden tegen de onzichtbare vijand. Dus ik wil de volgende boodschap delen met onze lezers in Europa: blijf thuis, kom niet samen met vrienden, ook als de overheid het nog steeds toestaat. Was je handen, raak je gezicht niet te veel aan en houdt afstand tot andere mensen.

We zijn allemaal samen in deze situatie, en samen zullen we er uitkomen.

Auteur

Milena Parotti (Italië)

Studeert: publieke en politieke communicatie

Talen: Italiaans, Engels, Frans, Duits

Europa is... één grote familie waar verschillen de sterke punten zijn.

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Het Lockdown leven: tussen angst en hoop erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 14.10.2019

Kastav

Kastav ligt ten noordwesten van Rijeka en geeft een prachtig uitzicht over de kust van de baai van Kvarner.
Het oude gedeelte van de stad en haar kerk zijn zeker aan te raden. Elk gebouw heeft zijn eigen verhaal, en is zeker een kort bezoek waard.
Daarnaast zijn er drie verschillende wandelpaden die alledrie starten bij de ruïne achter de kerk. Zeker een aanrader voor liefhebbers van sportieve wandelingen! Deze drie excursies hebben verschillende lengtes en zijn voornamelijk in de schaduw. Hiermee is er voor elke wandelaars wat wils en kun je een route wandelen na je bezoek aan de stad.

Veprinac

Deze plaats, gelegen ten zuidwesten van Rijeka, nodigt bezoekers uit om uit te rusten in het pittoreske landschap. Naast de prachtige huizen is de kerk ook zeker het bezoeken waard. Daarnaast heb je een prachtig uitzicht over Rijeka en de hele noord Adriatische kust.

Učka natuurgebied

Na het bezoek aan Veprinac, is het een aanrader om het nabijgelegen Učka natuurgebied te bezoeken. Dit natuurgebied is een van de belangrijkste gebieden voor biodiversiteit in Europa, dankzij de geologische eigenschappen van het gebied. Je kunt hier prachtige wandelingen ondernemen, zoals een hike naar een waterval. Een hoogtepunt is ook de observatietoren genaam “Vojak”. De toren ligt op 1401 meter, het hoogste punt van het natuurgebied, en geeft een prachtig uitzicht in alle richtingen. Bij helder weer kun je zelfs Italië en de Alpen zien liggen.

Opatija

In de 19de eeuw was dit een populair kuuroord, waar de monarchie van Habsburg de winters doorbracht. De Franz Joseph promenade is iets wat je hier echt gezien moet hebben. De 12 kilometer lange promenade loopt langs de kust direct naar de zee, en heeft prachtige plekken om te zitten en te ontspannen, en laat ook de topattracties van Opatija zien, zoals de beroemde “Maagd met de Meeuw” (een standbeeld) en Villa Angiolina en het bijbehorende park.

Ika

Vanaf Opatija kun je langs de zeepromenade naar Ika lopen. Dit kleine kustplaatsje is perfect om in de zee te zwemmen. Het onderzeese landschap in deze regio is zeer speciaal, en snorkelen is dus zeker een aanrader! In tegenstelling tot de naastgelegen stad Ičići is Ika een stuk rustiger en minder toeristisch, wat het maakt tot een geheime badplaats.

Lovran

Lovran ligt ten zuiden van Ika. Dit dynamsiche kustgebied is niet alleen bekend als het embleem van de stad, maar ook voor haar luxueuze laurierblad bosjes die je vindt langs de kust. De oude stad en haven zijn ook het bezoeken waard, samen met de kleine cafés met hun Italiaanse flair.

Kostrena Stand

Met al het bovenstaande moeten we nog wel even zeggen dat de westelijke kant van Rijeka niet de enige interessante plaats is. Ten oosten van Rijeka liggen ook prachtige stranden. De grootste hiervan in Kostrena, met een promenade langs de kust, zoals ten westen van Rijeka, van waar je een goede plaats kan vinden om te zwemmen.

Bakar

Als je naar Rijeka gaat, kun je deze stad niet missen. De stad ligt langs een pittoreske haven in de vorm van een ford. Als je niet wist dat je in Kroatië was, zou je denken dat je in Italië was. Dit is wellicht door het gevoel van Bakar, en de sereniteit die van de mensen en het landschap afstraalt. Het is het tegenovergestelde van het drukke stadsleven van Rijeka, en zeker de moeite waard om te beleven.
En dit is maar een deel van de plaatsen die je kunt bezichtigen rond Rijeka. Er zijn veel andere bijzondere plaatsen, baaien, straten, bruggen, bossen, bergen etc. die je als bezoeker kan ontdekken en beleven op je eigen manier.

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Rijeka en de omgeving erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 25.09.2019

De Kroatisch havenstad in het Noord-Adriatische gebied is de derde stad van Kroatië en is zo divers als haar bewoners. Niet zonder reden is Rijeka genomineerd als de “Culturele hoofdstad van Europa 2020”. Dit artikel laat je zien wat je echt zou moeten zien in Rijeka.

De haven

De haven van Rijeka is een belangrijk punt en een echte attractie. De haven verbindt je direct met de oude stad, waardoor het gemakkelijk toegankelijk is.
Naast de zeilboten van de vissers zijn er in de haven vele jachten te zien. Vaak is ook het enorme jacht “Royale Romantiek” te zien, wat op het moment van bouwen het meest moderne jacht ter wereld is.
Je kunt door de haven lopen en een brede blik over de zee werpen. Daarnaast kun je ook met de boot naar het nabijgelegen eiland van Kvarner Bay. Het is een goed idee om terug te gaan op het schip en een plekje te vinden met zicht over de gehele haven en stad.
Maar voordat je dat doet, moet je een bezoekje brengen aan de markt en wat lokale specialiteiten proberen als lunch!

De markt

Niet ver van de haven vind je verschillende marktkraampjes en twee markthallen. Ze zullen meteen je aandacht trekken wanneer je richting de haven loopt. Elke dag ontmoeten mensen elkaar hier om gewassen en huisgemaakte specialiteiten uit te wisselen. Naast groente en fruit vind je hier ook verse broodjes, noten en regionale honing.
Na het winkelen bij deze kraampjes moet je een bezoek brengen aan de twee markthallen van Rijeka. De eerste hal is verdeeld over twee verdiepingen, de eerste verdieping bevat Kroatische delicatessen van vlees, worst of kaas. Op de tweede verdieping vind je andere aanbieders, zoals een restaurant waar regionale gerechten gegeten kunnen worden.
Wanneer je de tweede markthal binnen komt, kun je meteen ruiken dat er vis wordt verkocht. En niet zomaar vis, maar vis die direct van de vissers uit de haven komen — er is niets verser! Je kunt het meteen ruiken en proeven nadat de vis klaargemaakt is.

De stad

Het is aan te raden om ‘s middags een bezoek te brengen aan de binnenstad. Rijeka heeft een mooi voetgangersgebied waar je kunt winkelen of een café kunt bezoeken. Kroatië staat bekend om zijn koffie cultuur. Dit is niet alleen door de smaak van de koffie, maar ook omdat het koffie is wat mensen samenbrengt. Daarom zul je, zeker in het weekend, veel Kroatische mensen zien die kennissen en vrienden ontmoeten in café’s — het liefst een café met uitzicht op de zee.
Het herkenningspunt van de stad is de gele toren. De barokke toren met zijn klok is een karakteristiek onderdeel van de poort van de oude binnenstad. Dit gedeelte van het centrum kent veel Duitse, Oostenrijkse en Italiaanse invloeden. De lokale geschiedenis is te herkennen in de architectuur, wat maakt dat de oude stad van Rijeka kleurvol en vol interessante details is.
Om onszelf op te frissen tijdens een warme zomerdag of om iets bijzonders te zien, zijn de tunnels aan te raden. Je kunt hier 350 meter onder de stad door reizen.
Langs de kust van Rijeka zie je een constructie die lijkt op een oud reliek. Wat onderzoek wijst uit dat dit het “Torpedo-lanceer station” is uit de jaren 30 en dat het bij de oude fabriek erachter hoort, die torpedo’s maakt. Het is een belangrijk symbool van het industriële erfgoed van de stad en is een prachtige plek om de zee te zien vanaf een historische plaats.

Boven Rijeka, staat het kasteel van Trsat op een 100 meter hoge berg. Het kasteel uit de 13de eeuw is een van de drukst bezochte attracties van Rijeka en een plaats voor vele culturele en muzikale evenementen. Veel bezoekers gebruiken deze plaats voor een pauze of een afspraak. Het kasteel van Trsat is een plaats van traditie, emotie en avontuur.
Het oude stadion bij de zee geeft een prachtig uitzicht over de kust. ‘S Avonds kun je de zonsondergang bekijken vanuit het stadion of je kunt er samenkomen voor een picknick.

Rijeka heeft diverse dingen om te zien en doen. Je kunt het in je eentje ontdekken. De stad is een afspiegeling van haar geschiedenis en bewoners. Maar ga het vooral zelf zien, het is het helemaal waard!

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Rijeka – een stad met vele gezichten erschien zuerst auf MH Nederlands.