Van Ana Alvarez Calleja / 8.11.2020

Sinds we ons bewust werden van het bestaan van het virus zijn er veranderingen in onze manier van leven. We kunnen zelfs verschillende fases van verandering onderscheiden die ons dagelijks leven heeft doorgemaakt. Het is waar dat deze aanpassingen niet altijd gelijktijdig mogelijk waren in elk werelddeel. We willen echter stilstaan bij wat drie fases die elkaar opvolgen in de livemuzieksector. 

Fase 0:

Van december 2019 tot februari 2020 werden muzikale evenementen op de traditionele manier gehouden. In ruimtes zoals concertzalen, auditoria, theaters, voetbalstadions en zelfs muziekscholen en conservatoria konden musici en publiek muziek met elkaar delen op de manier zoals ze gewend waren. Hadden we toen ook maar enig idee dat de manier van interactie op muzikale evenementen, die sinds het midden van de 19^e eeuw over het algemeen constant is gebleven, zo snel onmogelijk zou worden? 

Fase 1: van maart 2020 tot juli 2020

De eerste fase is één van de meest kritieke periode die livemuziek de afgelopen 100 jaar heeft geleden (sinds de Tweede Wereldoorlog). In verschillende landen werden verscheidene beperkingen op de persoonlijke mobiliteit opgelegd, van min of meer strikte beperkingen tot veranderingen in de bewegingsvrijheid (sluiten van grenzen, capaciteitsvermindering in treinen, vliegtuigen, …). Deze beperkingen hebben een effect op de interactie van mensen bij livemuziekconcerten en hebben als bijgevolg tot allerlei reacties geleid.

De meeste concertzalen en auditoriums kozen ervoor om hun concertseizoen op te schorten. Om dit goed te maken, boden ze een speciale programmatie aan door middel van streaming en het opnieuw beleven van eerdere concerten. Eén van de grote voordelen van dit aanbod was dat het voor het grootste deel gratis en toegankelijk was voor iedereen overal ter wereld. Het Koninklijk Concertgebouw auditorium in Amsterdam bood via streaming concertopnames van hun orkest aan. 

Veel van deze concerten blijven beschikbaar voor het publiek en kunnen bekeken worden via de websites van de instellingen. Het Nationaal Centrum voor Muzikale Verspreiding in Spanje stelde iets gelijkaardigs voor, om niet alleen klassieke muziekconcerten, maar ook pop, urban en zelfs de laatste trends in de traditionele muziekfusie aan te bieden. De Metropolitan Opera van New York in de Verenigde Staten gaf een uniek aanbod vrij waardoor veel van hun geweldige producties 24 uur lang beschikbaar waren voor operaliefhebbers. 

Fase 2: van juli 2020 tot september 2020

In de zomerperiode zou je veel festivals met alle muziekgenres verwachten die jaarlijkts plaatsvinden. Door de pandemiesituatie zagen we twee verschillende antwoorden van organisatoren. De meesten hebben ervoor gekozen om hun festivals af te lassen en als alternatief uitzendingen van de beste momenten van de afgelopen jaren aan te bieden. Dit was het geval voor het Glastonbury Festival en de BBC Proms. 

Maar er waren ook enkele dappere festivalorganisatoren die, vanwege hun geschiedenis, omvang of locatie besloten om door te gaan met hun 2020 evenement, met beperkingen en speciale sanitaire maatregelen. Dit was het geval voor het Salzburg Festival, dat dit jaar zijn 100^ste verjaardag vierde, en voor San Sebastian Musical Fortnight. 

Op een zelfde manier hebben verschillende auditoria concerten gehouden die normaal gesproken niet te zien zijn in dit seizoen, zoals de Berlijnse Philharmonie en zijn Parijse tegenhanger. Ze bieden hun concerten via streaming aan en hebben een speciale samenwerking met de televisiekanalen Mezzo en Medici.tv. 

Fase 3: vanaf september 2020

In elk ander jaar zou september de maand zijn waarin het concertseizoen begint, net zoals het schooljaar. Het is waar dat, hoewel veel zomerfestivals afgelast of uitgesteld werden, de weinige concerten die plaatsvonden gediend hebben om de voorwaarden te testen waarin concerten gehouden kunnen worden. Bij dit alles zien we dat concertzalen in de meeste grote hoofdsteden plannen hebben om hun deuren te weer te openen en een klein seizoen tussen september en december te plannen, wat geladen lijkt met een nieuwe illusie. 

Een prominent voorbeeld is dat van het Hongaarse Opera Huis, die een gratis Crown Gala op 7 september 2020 aanbood. Anderzijds lijkt de gewoonte van het streamen door te gaan, deze keer live en niet langer gratis, zoals gedaan door Wigmore Kamermuziekzaal in Londen en in het verleden aangeboden door de Berlijnse Philharmonie. 

Uiteindelijk heeft de pandemie ervoor gezorgd dat de muziekindustrie zich heeft aangepast en een antwoord heeft geboden om de ontoegankelijkheid van concertzalen te compenseren. Op een min of meer bevredigende manier voor het publiek waren technologie en het internet de sleutel tot het uitvoeren van deze oplossing. In de huidige situatie kunnen we zien dat er een intentie is om livemuziek te herstellen zonder deze tussenkomsten. Maar uiteindelijk hebben we een zeer toegankelijke manier gevonden die ons ideeën kan geven voor het ontwikkelen van de toekomst van livemuziek. 

En jij? Ben jij naar concerten geweest deze zomer? Wat was jouw ervaring? 

Interessante links voor onze lezers: 

https://www.concertgebouw.nl/en/watch-free-live-streams-from-the-royal-concertgebouw

http://www.cndm.mcu.es/node/21653

https://live.philharmoniedeparis.fr/

Auteur

Ana Alvarez Calleja (Spanje)

Studies en werk: leerkracht muziekgeschiedenis en musicoloog. 

Talen: Spaans, Engels, Frans en een beetje Nederlands

Europa is... culturele verscheidenheid binnen een gemeenschappelijke grond.

Vertaling

Lobke Maene (België)

Studies en werk: Master journalistiek en master conflict & development. Freelance journaliste. 

Talen: Nederlands, Engels, Duits, Frans en een beetje Spaans

Europa is.... een plek waar iedereen vrij en gelijk moet zijn.

Proofreader

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Verleden, heden en toekomst van livemuziek tijdens de pandemie erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Alessandra Ivaldi / 7.04.2020

Vandaag, onder druk van de onzichtbare dreiging van het coronavirus, denken we nostalgisch terug aan de “goede ouwe tijd” toen we nog vrij waren om te reizen en gemakkelijk grenzen tussen Europese landen konden passeren. Eerst was ik terughoudend in het schrijven van dit artikel, ik vroeg me af of het wel gepast was om een serie “Ontdek Alsace” te schrijven in deze tijd waarin reizen een veiligheidsrisico vormt.
Na wat overweging hebben we toch besloten wel door te gaan. Het zal niet altijd zo zijn. Het eind van deze pandemie zal snel komen, en onze levens zullen verder gaan vanaf het moment dat ze zo onverwacht onderbroken zijn. We zullen het plezier van reizen herontdekken. En op een manier zal het ons dierbaarder zijn dan hiervoor, omdat we even hebben ervaren wat de nadelen van de gesloten grenzen, die de meeste van ons nooit hebben meegemaakt, zijn.
Dus hier zijn we, klaar om een nieuw deel van de magische regio Alsace te ontdekken. Voor nu moeten we het doen met onze verbeelding, in de overtuiging dat we snel weer vrij zullen zijn om te reizen.

Na het ontdekken van de geheimen van Mulhouse is het nu tijd om door te gaan naar een andere plaats, een echte must-see voor iedereen die naar Alsace reist. We hebben het niet over Straatsburg, ook al is het de bekendste stad uit de regio, maar over het prachtige Colmar. Met een landschap uit een sprookje betoverd Colmar iedere bezoeker.

Als je de eerste twee artikelen uit de serie “Ontdek Alsace” nog niet hebt gelezen, klik dan op de volgende links om alles te lezen over Mulhouse en haar bezienswaardigheden.

Colmar is de derde stad van Alsace en ligt aan de voet van de Vosges bergen. Het eerste wat iedere toerist die de stad bezoek zou moeten doen is simpelweg rondlopen door de stad en genieten van de prachtige oude gebouwen.

Maison des Têtes

Colmar is herkenbaar aan haar specifieke architectuur, grotendeels middeleeuws van origine. Schattige half-betimmerde huizen met houten geraamtes, soms met precisie gedecoreerd, vormen een sprookjesachtig landschap. Elk gebouw heeft een oneindig aantal kleine details die bijna elke voorzichtige observant kan bewonderen. Kijk bijvoorbeeld naar de Maison des Têtes (het huis van de hoofden), wat ligt verschilt van de andere gebouwen in Colmar door het ontbreken van het houten geraamte, maar voornamelijk opvalt door de vele kleine hoofden die uit de muren en balkonnen van dit ongewone huis komen.

De vele versieringen die gebruikt worden door de inwoners van Colmar om hun stad te versieren, maken het geheel nog betovender – van de kleurrijke bloemen op de balkons en smalle bruggetjes tijdens de lente en zomer, tot de uitgebreide uithangborden van winkels en boetiekjes wat weer kunstwerken op zichzelf zijn.

Het park in het oudste gedeelte van de stad, genaamd Petite Venise (klein Venetië), is zeker niet te missen. Het gebied is vernoemd naar de bekende Italiaanse stad om te adembenemende schoonheid van zijn uitzichten, de kanalen die aan Venetië doen denken en het water wat de kleurrijke gebouwen reflecteert.

Waarom zou je na een tour door de stad niet ook de overdekte markt van Colmar ontdekken? Hier vinden bezoeker diverse etenswaren en handwerken die deze regio typeren.

Om af te sluiten hebben we nog twee tips voor kunstliefhebbers. Zij die vooral kijken naar gidsen of suggesties op internet zal vast het museum The Unterlinden aangeraden zijn. Het museum bevindt zich in een oud Dominicanenklooster en bevat kunstwerken uit verschillende historische periodes: schilderijen uit de 16de eeuw maar ook recente werken van Renoir en Picasso. Als je alle geheimen van deze stad wilt ontdekken, kun je ook de Madonna in de Rozentuin van schilder Martin Schongauer niet overslaat, wat achtergehouden wordt buiten de toeristische route van het Dominicanenklooster.

Wanneer je genoeg hebt gezien van Colmar, neem dan de tijd om de drie nabijgelegen dorpen te ontdekken: Riquewihr, Kaysersberg and Eguisheim. Verwacht geen drukke toeristische highlights, maar kleine dorpjes die net zo picturesque zijn als de Alsatische architectuur die je in Colmar vindt. Het is niet voor niets dat deze dorpjes de inspiratie gaven voor de Disney Film “Belle en het Beest”.

Als je je afvraagt wat de beste tijd is om deze plekken te ontdekken, is het antwoord simpel: altijd! In de lente en zomer is het een genot om rond te kunnen lopen in de open lucht, omringt door de kleuren van Colmar en zijn geurende bloemen. In de winter verandert de stad in een wonderlijke plek waar de magie van kerst heerst over alles en de geur van warm gebak overheerst op straat en de bezoekers uitnodigt om een van de vele locatie delicatessenzaken te bezoeken.

Auteur

Alessandra Ivaldi (Italië)

Studeert: Vreemde Talen voor Internationale Communicatie

Spreekt: Italiaans, Engels, Duits en Frans

Europa is... a cultureel erfgoed.

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Ontdek Alsace: Colmar erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 27.03.2020

Net buiten de stad ligt de mijlpaal van het Wereldforum van 1958 in Brussel, het Atomium. Een echte toeristische attractie en populaire plek voor selfies om aan je volgers te bewijzen dat je echt in Brussel bent. Maar wat betekent dit gebouw? Het symboliseert een miljard-maal vergroting van het ijzerkristal, wat verbonden is aan het atomisch tijdperk en aandacht zou moeten trekken naar het vredig gebruik van kerntechnologie. En dat laatste heeft het goed gedaan, en niet alleen door de hoogte van 102 meter. Trouwens, van origine zou het gebouw nog een kwart hoger zijn, maar dit was onmogelijk in verband met de veiligheid van het vliegverkeer. Het Atomium is niet alleen mooi om van buiten te bekijken, de bollen zijn verbonden aan elkaar met buizen en het waard om ook van binnenuit te bekijken. Er zitten roltrappen in de buizen en een lift in de middelste buis waarmee je binnen enkele seconden naar de bovenste bol komt. Vanaf daar kun je genieten van een kopje koffie en tegelijkertijd de hele stad bekijken. Hoe ver je precies kunt kijken is altijd afhankelijk van het weer. Vandaar is het aan te raden de attractie op een heldere dag te bekijken – al heeft de mist van België ook zo z’n charme.

En nu we het hebben over een mooi uitzicht, daar kun je ook van genieten vanaf het Brusselse Paleis van Justitie, één van de belangrijkste gebouwen van de stad. Het werd gebouwd in de 19de eeuw en de bouw werd beïnvloed door verschillende bouwstijlen. Daarom kun je in dit gebouw, op een heuvel ten zuiden van de stad, oude Egyptische, Babylonische en andere klassieke-antique stijlen terugzien. Deze verschillende bouwstijlen hebben van het Paleis van Justitie een monument gemaakt wat de stad vorm geeft. Vlakbij het Paleis van Justitie is een reuzenrad, half zo hoog als het Atomium, wat zeker zo’n goed uitzicht over de stad geeft.

De architectonische stijlen die je ziet in het Paleis van Justitie zijn ook terug te zien in verschillende andere gebouwen in de stad. Dit maakt dat Brussel vanaf de buitenkant een interessant voorbeeld is van het samengaan van verschillende stijlen en tradities, van de hoge middeleeuwen tot de moderne tijd.

Daarnaast, ligt het Jubelpark en de Arc de Triomphe niet ver van het centrum. De triomfboog is bedoeld om de grootse geschiedenis van Brussel te illustreren, en dient als een toegangspoort voor bezoekers van het park. Maar, er zijn vele ingangen tot het park, sinds het een veelgebruikte plek is voor sportieve en ontspannende activiteiten.

Voor hen die meer willen leren over de stad na hun wandeling in de natuur, zijn er drie musea naast de Arc de Triomphe. Er is het museum voor Kunstgeschiedenis voor hen die van kunst en geschiedenis houden, het Autowereld museum voor hen die van klassieke autoS houden, en het koninklijk museum van de krijgsmacht en militaire geschiedenis. Dat laatste museum vertelt over 12 eeuwen militaire geschiedenis – van middeleeuwse harnassen tot F-16 straaljagers. De 130 vliegtuigen in de luchtvaarthal zijn zeker het bekijken waard.

Eén vorm van kunst die een grote impact heeft gehad dankzij de originele ideeën en we niet mogen vergeten, zijn de striptekening. Er is weinig bekend over de drie mensen die de bekenste stipverhalen uit België hebben opgetekend; de dectective serie ‘Kuifje’, de populaire ‘Smurfen’, en ‘Lucky Luke’ de held uit het wilde westen. Als je in de Belgische hoofdstad bent, zul je zien dat, hoewel deze figuren niet uit België komen, ze in vele gebouwen in de stad terugkomen. Ze vertegenwoordigen een verfraaiing van het stadsbeeld en een waardering voor de kunstvorm.

Nu komen we tot de culinaire specialiteiten, die ik ook al benoemde in mijn eerste artikel “Op pad in het hart van de EU”. Je moet zeker de Belgische frietjes proeven, ook wel bekend als Franse frietjes. Dit gerecht, wat vaak in België wordt gegeten als hoofdgerecht, komt uit België en is anders dan bijvoorbeeld de Duitse Franse frietjes. Krokant aan de buitenkant, zacht aan de binnenkant, dubbel gefrituurd en aangeboden met veel verschillende sauzen – dit is echt een specialiteit van België. Je kunt ze krijgen op vele verschillende plekken, maar de meest bekende zijn de Frit Flagey en Maison Antoine, waar bekende mensen, zoals de Duitse Chancellor Angela Merkel, hebben gedineerd. Hierdoor zijn de rijen ook langer, maar in tussentijd kun je nadenken over welke van de 30 sauzen je wil bij je frietjes.

Een ander speciaal ding in België is dat veel kroegen en bars rondom deze friettent borden hebben geplaatst met “Frites acceptées”. Dit betekent dat je je frietjes mee kunt nemen naar de kroeg als je ze samen met een Belgisch speciaalbiertje zou willen nuttigen. Dat brengt ons naar de volgende specialiteit van dit land: bier. België staat aan de top als we het hebben over bierconsumptie per persoon. Alleen Beieren kan België bijhouden. België is niet onderworpen aan enige wet van zuiverheid en heeft een bijna overtreffende verscheidenheid aan biersoorten en -merken. Hoe flexibel de Belgische bierdrinker ook is, het juiste bier wordt gekozen afhankelijk van de situatie, stemming, weer en eten. Een “echte” Belg zou zich vooral concentreren op bieren van hoge gisting van witbier tot Alt en op Lambic in zijn variaties van Kriek tot Geuze.

Maar de Belgen nemen ook de leiding in de ‘toetjesrace’. Rond de Grote Markt, maar ook in heel veel steegjes van het stadscentrum, hangt een zoete geur, wat aangeeft dat er in dit gebied veel lekkernijen zijn. Je vindt hier alles van een grote verscheidenheid aan chocolade, pralines en beroemde Belgische wafels. Die laatste zijn dikker dan in Duitsland en hebben een patroonontwerp. Ook hier zijn er geen grenzen aan de verbeelding als het gaat om wat er op de wafel wordt gedaan – bijna alle sauzen, fruit en decoraties zijn beschikbaar.

Hopelijk heb je inmiddels een goed inzicht in de Brusselse specialiteiten. Ja, de meeste zijn een beetje vet, maar je hoeft niet alle mogelijke variaties te proberen en je hoeft ze niet elke dag te eten! Bovendien kun je de calorieën die je uit de lekkernijen hebt gehaald in evenwicht brengen met ontspannen wandelingen in de prachtige parken, die in mijn volgende artikel over Brussel in meer detail zullen worden besproken.
Daarnaast zijn er ook zoute gerechten die minder vet bevatten, zoals taarten, die overigens ook in veel verschillende vormen verkrijgbaar zijn. Ja, je leest het goed: in België is het gebruikelijk om niet één stuk taart maar het hele ding te kopen!
Wat deze Belgische gerechten gemeen hebben, is dat ze allemaal met veel liefde en zorg worden bereid, wat je echt zelf zou moeten proeven!

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag De culturele en culinaire attracties in Brussel erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 14.10.2019

Kastav

Kastav ligt ten noordwesten van Rijeka en geeft een prachtig uitzicht over de kust van de baai van Kvarner.
Het oude gedeelte van de stad en haar kerk zijn zeker aan te raden. Elk gebouw heeft zijn eigen verhaal, en is zeker een kort bezoek waard.
Daarnaast zijn er drie verschillende wandelpaden die alledrie starten bij de ruïne achter de kerk. Zeker een aanrader voor liefhebbers van sportieve wandelingen! Deze drie excursies hebben verschillende lengtes en zijn voornamelijk in de schaduw. Hiermee is er voor elke wandelaars wat wils en kun je een route wandelen na je bezoek aan de stad.

Veprinac

Deze plaats, gelegen ten zuidwesten van Rijeka, nodigt bezoekers uit om uit te rusten in het pittoreske landschap. Naast de prachtige huizen is de kerk ook zeker het bezoeken waard. Daarnaast heb je een prachtig uitzicht over Rijeka en de hele noord Adriatische kust.

Učka natuurgebied

Na het bezoek aan Veprinac, is het een aanrader om het nabijgelegen Učka natuurgebied te bezoeken. Dit natuurgebied is een van de belangrijkste gebieden voor biodiversiteit in Europa, dankzij de geologische eigenschappen van het gebied. Je kunt hier prachtige wandelingen ondernemen, zoals een hike naar een waterval. Een hoogtepunt is ook de observatietoren genaam “Vojak”. De toren ligt op 1401 meter, het hoogste punt van het natuurgebied, en geeft een prachtig uitzicht in alle richtingen. Bij helder weer kun je zelfs Italië en de Alpen zien liggen.

Opatija

In de 19de eeuw was dit een populair kuuroord, waar de monarchie van Habsburg de winters doorbracht. De Franz Joseph promenade is iets wat je hier echt gezien moet hebben. De 12 kilometer lange promenade loopt langs de kust direct naar de zee, en heeft prachtige plekken om te zitten en te ontspannen, en laat ook de topattracties van Opatija zien, zoals de beroemde “Maagd met de Meeuw” (een standbeeld) en Villa Angiolina en het bijbehorende park.

Ika

Vanaf Opatija kun je langs de zeepromenade naar Ika lopen. Dit kleine kustplaatsje is perfect om in de zee te zwemmen. Het onderzeese landschap in deze regio is zeer speciaal, en snorkelen is dus zeker een aanrader! In tegenstelling tot de naastgelegen stad Ičići is Ika een stuk rustiger en minder toeristisch, wat het maakt tot een geheime badplaats.

Lovran

Lovran ligt ten zuiden van Ika. Dit dynamsiche kustgebied is niet alleen bekend als het embleem van de stad, maar ook voor haar luxueuze laurierblad bosjes die je vindt langs de kust. De oude stad en haven zijn ook het bezoeken waard, samen met de kleine cafés met hun Italiaanse flair.

Kostrena Stand

Met al het bovenstaande moeten we nog wel even zeggen dat de westelijke kant van Rijeka niet de enige interessante plaats is. Ten oosten van Rijeka liggen ook prachtige stranden. De grootste hiervan in Kostrena, met een promenade langs de kust, zoals ten westen van Rijeka, van waar je een goede plaats kan vinden om te zwemmen.

Bakar

Als je naar Rijeka gaat, kun je deze stad niet missen. De stad ligt langs een pittoreske haven in de vorm van een ford. Als je niet wist dat je in Kroatië was, zou je denken dat je in Italië was. Dit is wellicht door het gevoel van Bakar, en de sereniteit die van de mensen en het landschap afstraalt. Het is het tegenovergestelde van het drukke stadsleven van Rijeka, en zeker de moeite waard om te beleven.
En dit is maar een deel van de plaatsen die je kunt bezichtigen rond Rijeka. Er zijn veel andere bijzondere plaatsen, baaien, straten, bruggen, bossen, bergen etc. die je als bezoeker kan ontdekken en beleven op je eigen manier.

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Rijeka en de omgeving erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Julia Mayer / 25.09.2019

De Kroatisch havenstad in het Noord-Adriatische gebied is de derde stad van Kroatië en is zo divers als haar bewoners. Niet zonder reden is Rijeka genomineerd als de “Culturele hoofdstad van Europa 2020”. Dit artikel laat je zien wat je echt zou moeten zien in Rijeka.

De haven

De haven van Rijeka is een belangrijk punt en een echte attractie. De haven verbindt je direct met de oude stad, waardoor het gemakkelijk toegankelijk is.
Naast de zeilboten van de vissers zijn er in de haven vele jachten te zien. Vaak is ook het enorme jacht “Royale Romantiek” te zien, wat op het moment van bouwen het meest moderne jacht ter wereld is.
Je kunt door de haven lopen en een brede blik over de zee werpen. Daarnaast kun je ook met de boot naar het nabijgelegen eiland van Kvarner Bay. Het is een goed idee om terug te gaan op het schip en een plekje te vinden met zicht over de gehele haven en stad.
Maar voordat je dat doet, moet je een bezoekje brengen aan de markt en wat lokale specialiteiten proberen als lunch!

De markt

Niet ver van de haven vind je verschillende marktkraampjes en twee markthallen. Ze zullen meteen je aandacht trekken wanneer je richting de haven loopt. Elke dag ontmoeten mensen elkaar hier om gewassen en huisgemaakte specialiteiten uit te wisselen. Naast groente en fruit vind je hier ook verse broodjes, noten en regionale honing.
Na het winkelen bij deze kraampjes moet je een bezoek brengen aan de twee markthallen van Rijeka. De eerste hal is verdeeld over twee verdiepingen, de eerste verdieping bevat Kroatische delicatessen van vlees, worst of kaas. Op de tweede verdieping vind je andere aanbieders, zoals een restaurant waar regionale gerechten gegeten kunnen worden.
Wanneer je de tweede markthal binnen komt, kun je meteen ruiken dat er vis wordt verkocht. En niet zomaar vis, maar vis die direct van de vissers uit de haven komen — er is niets verser! Je kunt het meteen ruiken en proeven nadat de vis klaargemaakt is.

De stad

Het is aan te raden om ‘s middags een bezoek te brengen aan de binnenstad. Rijeka heeft een mooi voetgangersgebied waar je kunt winkelen of een café kunt bezoeken. Kroatië staat bekend om zijn koffie cultuur. Dit is niet alleen door de smaak van de koffie, maar ook omdat het koffie is wat mensen samenbrengt. Daarom zul je, zeker in het weekend, veel Kroatische mensen zien die kennissen en vrienden ontmoeten in café’s — het liefst een café met uitzicht op de zee.
Het herkenningspunt van de stad is de gele toren. De barokke toren met zijn klok is een karakteristiek onderdeel van de poort van de oude binnenstad. Dit gedeelte van het centrum kent veel Duitse, Oostenrijkse en Italiaanse invloeden. De lokale geschiedenis is te herkennen in de architectuur, wat maakt dat de oude stad van Rijeka kleurvol en vol interessante details is.
Om onszelf op te frissen tijdens een warme zomerdag of om iets bijzonders te zien, zijn de tunnels aan te raden. Je kunt hier 350 meter onder de stad door reizen.
Langs de kust van Rijeka zie je een constructie die lijkt op een oud reliek. Wat onderzoek wijst uit dat dit het “Torpedo-lanceer station” is uit de jaren 30 en dat het bij de oude fabriek erachter hoort, die torpedo’s maakt. Het is een belangrijk symbool van het industriële erfgoed van de stad en is een prachtige plek om de zee te zien vanaf een historische plaats.

Boven Rijeka, staat het kasteel van Trsat op een 100 meter hoge berg. Het kasteel uit de 13de eeuw is een van de drukst bezochte attracties van Rijeka en een plaats voor vele culturele en muzikale evenementen. Veel bezoekers gebruiken deze plaats voor een pauze of een afspraak. Het kasteel van Trsat is een plaats van traditie, emotie en avontuur.
Het oude stadion bij de zee geeft een prachtig uitzicht over de kust. ‘S Avonds kun je de zonsondergang bekijken vanuit het stadion of je kunt er samenkomen voor een picknick.

Rijeka heeft diverse dingen om te zien en doen. Je kunt het in je eentje ontdekken. De stad is een afspiegeling van haar geschiedenis en bewoners. Maar ga het vooral zelf zien, het is het helemaal waard!

Auteur

Julia Mayer (Duitsland)

Studie: Publiek Management

Talen: Duits, Engels en Frans

Europa is... een gemeenschap die samen brengt, gebouwd op vrede en gemeenschappelijke waarden, uniek op deze manier, essentieel voor onze bestaan samen

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Rijeka – een stad met vele gezichten erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Alessandra Ivaldi / 13.10.2018

Charrière, beter bekend als “Papillon” door de vlinder die op zijn borst getatoeëerd stond, werd in 1906 geboren in the Ardèche in Frankrijk. In de jaren 20 van de 20ste eeuw leefde hij in Parijs als kleine crimineel.

26 maart 1930 was een dag die zijn leven voor altijd veranderde. Het was de dat dat de slager en pimp Roland Legrand beschoten werd en kort daarna overleed in het ziekenhuis, maar niet voordat hij Papillon Roger benoemde als zijn moordenaar.

Papillon werd gearresteerd en veroordeeld tot zware arbeid, ondanks het feit dat hij altijd heeft volgehouden onschuldig te zijn. Hij werd op transport gezet naar de verschrikkelijke gevangenis in de strafkolonie in Frans Guyana, bekend om het brute gedrag richting gevangenen.

Hij probeerde meerdere keren te ontsnappen samen met medegevangenen, maar werd altijd weer gevangen en teruggebracht naar de gevangenis, waar hij verder werd gestraft met jarenlange inhumane eenzaamheid. Hij deed alsof hij aan dementie lijdt om naar een tehuis gestuurd te worden, waar het gemakkelijker zou zijn om te ontsnappen. Hij heeft dit plan nooit uit kunnen voeren, omdat de tweede wereldoorlog uitbrak en tijdens deze periode ontsnappingspogingen werden bestraft met de doodstraf.

Papillon brengt uiteindelijk elf verschrikkelijke jaren door in de gevangenis. Volgens zijn boek wordt hij daarna overgeplaatst naar ‘het eiland van de duivel’, berucht om zijn wreedheid richting gevangenen en bekend als onontsnapbare gevangenis. Op dit eiland plande Papillon zijn laatste ontsnappingspoging, en hij was succesvol en verliet Frans Guyana door een vlot van kokosnoten te maken. Maar, zijn lotgevallen waren nog niet voorbij. Zijn ontsnapping vracht hem naar Venezuela, waar hij gearresteerd werd en opnieuw gevangen werd gezet. Gelukkig was deze nieuwe gevangenis beter dan de Franse strafkolonie.

In 1945 werd hij uiteindelijk vrijgelaten en kon hij zich settelen in Caracas, waar hij burgerschap kreeg dankzij zijn huwelijk met een Venezolaanse vrouw, Rita Alcover. Hij opende een restaurant en bracht enkele jaren in relatieve vrede door. Hij werd ook een soort lokale bekendheid, maar in 1967 vernietigde een aardbeving alles waar hij zo hard voor had gewerkt. Dit moedigde hem aan om een autobiografie te schrijven en verkopen, wat meteen een internationaal success werd. Zijn memoires laten de verschrikkelijke leefomstandigheden in de Franse strafkolonie zien en hadden veel invloed op de algemene mening wereldwijd – zeker in Europa.

Er begon dus een nieuw leven voor Papillon, hij werkte ook in de filmindustrie als acteur en werkte samen met filmmakers, om zijn verhaal om het grote scherm te vertolken. De meest belangrijke filmmaker was Franklin J. Schaffner, die in 1973 de film Papillon, regisseerde met acteur Steve McQueen als Henri Charrière en Dustin Hoffman als Louis Dega, vervalser en medegevangene Papillon.

Papillons laatste jaren waren relatief vredevol. In 1970 werd hem gratie verleent door het Franse Ministerie van Justitie en kon hij terugkeren naar Europa, hij verhuisde vervolgens naar Fuengirola in Spanje. Hij overleed in Madrid in 1973 aan keelkanker, en werd begraven in de Ardèche, naast zijn moeder.

Veel hedendaagse onderzoekers denken dat Papillon’s autobiografie met een korreltje zout genomen moet worden; het is mogelijk dat sommige beschreven verhalen niet ervaringen van hem maar van zijn medegevangenen zijn. Wat de waarheid ook is, Papillon’s boek heeft zeker onze ogen geopend voor het geweld dat gebeurde in de Europese strafkoloniën, als een onderdeel van onze geschiedenis dat lang naar de achtergrond is geduwd.

Auteur

Alessandra Ivaldi (Italië)

Studeert: Vreemde Talen voor Internationale Communicatie

Spreekt: Italiaans, Engels, Duits en Frans

Europa is... a cultureel erfgoed.

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Het veelbewogen leven van Papillon erschien zuerst auf MH Nederlands.

Van Anja Meunier / 15.9.2017

Als je al wat langer op deze planeet woont, heb je vast wel gehoord van het Oktoberfest wat ieder jaar gehouden wordt in München (Duitsland) in september (en ja, dat is verwarrend). München is mijn thuisstad, en als je me ontmoet ben je misschien verleidt om te zeggen dat jouw thuisstad zijn eigen versie heeft, maar laten we even eerlijk zijn, er is niets zo goed als het originele Wiesn, zoals we het in München noemen.

Voor veel jonge mensen is het bezoeken van het Oktoberfest iets wat je minstens een keer in je leven moet doen. Anderen zeggen dat het te groot en toeristisch is geworden, en dat er betere alternatieven zijn om de Beierse cultuur te ervaren. Dus welke is het? Nou, beiden.

Het eerste Oktoberfest in 1810 was een huwelijksfeest tussen Ludwig I van Beieren, die later koning van Beieren werd, en prinses Therese van Saxe-Hildburghausen. De velden waar het feest werd gehouden heette Theresienwiese (“Therese’s Weide”), en tot de dag van vandaag wordt het feest daar gehouden. Het volgende jaar besloten de inwoners van München de succesvolle en populaire kermis te herhalen, en zo werd een traditie geboren.

Het reuzenrad op het Oktoberfest in München © Michael Alger

Sindsdien is het Oktoberfest veranderd in een groot evenement, wat ieder jaar ongeveer 6 miljoen bezoekers trekt, zowel lokaal als internationaal. Traditioneel bestaat het festival uit twee onderdelen: de biertenten en de attracties.

Er zijn veertien grote tenten en meerdere kleine tenten, en allemaal verkopen ze Beierse gerechten en dranken, voornamelijk bier natuurlijk. Iedere tent heeft zijn eigen eigenschappen, dus waar Hofbräu-Festzelt het populairst is bij de internationale feesttoeristen, gaat de lokale jeugd liever naar Hacker en Augustiner. Er zijn ook meerdere familietenten, en exclusieve tenten voor de hogere klasse van München en de wereld, zoals internationale beroemdheden.

Het tweede onderdeel van het festival, de attracties, is net zo belangrijk. De helft van het festivalterrein is beslagen door reuzenratten, achtbanen, schiettenten, loterijen en andere typische kermisattracties. Als je een sensatie zoeker bent of een vlooienmarkt wil bezoeken, je zult niet teleurgesteld raken. Een van mijn favoriete attracties is de Rotor, en het is eigenlijk een grote cilinder die zo hard ronddraait dat je aan de muur vast komt te zitten, terwijl de bodem wegvalt. Ik zou het alleen niet aanbevelen als biertent.

Attractie op het Oktoberfest in München © Michael Alger

Dus waar is de Beierse traditie in dit alles? Nou, nog steeds zeer aanwezig. Op het festivalterrein en door de hele stad, zul je mensen zien die Dirndl of Lederhosn dragen, de traditionele Beierse kledendracht. Waar in het bijzonder jonge mensen vaak gaan voor de goedkopere en niet zo originele varianten, is het straatbeeld nog steeds uiterst charmant. Combineer dit met de traditionele Beierse Blasmusk (blazers muziek) wat tot 6 uur ‘s avonds in de tenten gespeeld wordt, een gigantische Brezn (prezel) met Obazda (Bavariaanse kruidenkaas) of traditionele Wienhendl (geroosterde kip), en een groot glas bier, en je zult de Beierse Gemütlichkeit voelen, vergelijkbaar met het Nederlandse gezelligheid.

Als critici zeggen dat de grootsheid van het festival de ervaring verminderd, hebben ze wel een punt. Het gebruik van het openbaar vervoer gedurende deze twee weken is geen pretje, en de prijzen die gevraagd worden voor een matras op de vloer zijn verschrikkelijk, om over de kosten van bier en eten in de tenten maar niet te spreken. Om een tafel te krijgen in een van de tenten in het weekend, wat nodig is als je iets wilt bestellen, moet je om zeven of acht uur ‘s ochtends opstaan en een uur in de rij gaan staan. Voor veel mensen verpest dit het plezier in het evenement.

In een biertent. Photo: flickr (Roman Boed)

Dus als je een rustiger type bent, en alsnog deel wil nemen aan een traditionaal Beiers feest, heb je verschillende anderen om uit te kiezen, want natuurlijk feesten de Beieren niet slechts een keer per jaar. De festiviteiten in mei zijn een goede optie, net als het Frülingsfest in april of mei, Nockherberg in maart of verschillende Johannifeuer in juni. Allemaal hebben ze biertenten, klederdracht en Beierse gerechten, en je zult een veel relaxtere tijd hebben. Sommige zullen zelfs andere Beierse tradities, zoals het oprichten van de wit met blauwe Maibaum (meiboom) of een gigantisch vuur om de langste dag te vieren, noemen.

Het nadeel is dat sommige van deze moeilijker zijn om te vinden, sinds ze gevierd worden in kleinere dorpen om München heen. Sommige hebben geen kermisattracties, en er zijn niet zo veel verschillende keuzes in tenten. Maar, je komt waarschijnlijk wel gemakkelijker in contact met lokale bewoners, omdat deze festivals minder toeristisch zijn.

Alsnog is het Oktoberfest een unieke ervaring, wat op zijn minst een keer het gedoe waard is. De beste manier om het te bezoeken is met vrienden uit München, die alle tips en tricks kennen en bij wie je misschien wel kunt blijven slapen. Dus als je me tegenkomt, vertel me niet over je imitatie Oktoberfeest – vraag of je mijn echte kan komen bezoeken!

Still, the Oktoberfest is a unique experience, which I think is worth the hassle at least once. The best way to visit is of course with friends from Munich, who know all the tips and tricks, and might even let you stay at their place. So in case you meet me, don’t tell me about your knock-off Oktoberfest – ask if you can come visit my real one!

Auteur

Anja Meunier (Duitsland)

Studeert: Wiskunde en Economie

Talen: Duits, Engels en Spaans

Europe heeft…. prachtige landen, interessante mensen, een fantastische levensstijl. En moet samenblijven.

500px: Anja Meunier

Vertaling

Jenneke van der Velden (Nederland)

Studeert: Innovatiewetenschappen

Talen: Nederlands en Engels

Europa is… een geheel groter dan de som der delen, het aanpakken van dingen die te groot zijn voor een enkel land alleen

Der Beitrag Het <em>Oktoberfest</em> in München – iets wat je gezien moet hebben of een val voor toeristen? erschien zuerst auf MH Nederlands.

Ik hou van mijn mannen als mijn ontbijt. In bed.

Ik hou van mijn mannen als mijn koffie. Zwart en sterk.

Ik hou van mijn mannen als mijn boeken. Goed-gelezen en in het leer gebonden.

Ik hou van mijn mannen als mijn chocola. In overmatige hoeveelheden.

Ik hou van mijn mannen als mijn room. Opgeklopt.

Ik hou van mijn mannen als mijn lattes. Lang, wit, en dun.

Ik hou van mijn mannen als mijn thee. Heet en Engels.

Ik hou van mijn mannen als mijn eenhoorns. Horny en fictief.

 Illustraties

Andreea Mironiuc (Roemenië)

Freelance illustrator, chocola verslaafde, full time droomer.

Studeert: Multimedia Ontwerp en Communicatie

Spreekt: Roemeens, Engels, Spaans

Europa is… waar mijn hart is.

Portefeuille : www.andreeamironiuc.com

Facebook: www.facebook.com/andreeaillustration

Vertaler

Marleen Dorrestijn (Nederland)

Studeert: Internationale Relaties

Spreekt: Nederlands, Engels, een beetje Spaans en Duits.

Europa is… een vriendelijke, begripvolle, cultuurrijke  continent, en voor altijd mijn thuis.

Proeflezer

Luc van Haaren (Nederland)

Studeert: Financie

Spreekt: Nederlands, Engels, Duits, een beetje Portugees en Frans.

Europa… heeft de mooiste plekken, de beste festivals, de meest fascinerende geschiedenis lessen, en de coolste steden binnen 3 uur vliegen bereikbaar.

 

Der Beitrag Ik hou van mijn mannen… erschien zuerst auf MH Nederlands.