Homoseksualiteit is een natuurlijk fenomeen dat al sinds het begin der tijden bestaat. In de loop van de geschiedenis werd het soms positief, soms negatief beschouwd, afhankelijk van de gebruiken en normen van elke samenleving.
Van Alessandra Ivaldi / 5.12.2020
In de oudheid werd biseksualiteit beschouwd als iets dat volkomen normaal was. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar de bakermat van de westerse beschaving, namelijk het oude Griekenland. De houding van de Grieken ten opzichte van biseksualiteit wordt weerspiegeld in hun mythologie. Verschillende goden hadden homoseksuele relaties met hun sterfelijke geliefden. Volgens de legende ontvoerde Zeus de fascinerende Ganymedes, op wie hij verliefd was geworden. In de Ilias lijdt Achilles voor de dood van zijn geliefde Patroclus, terwijl de held Heracles van de jonge Iolaus houdt.
Kijken we naar de echte wereld, dan kunnen we het Heilige Bataljon van Thebe niet vergeten. Het Bataljon is een elitegroep van krijgers bestaande uit mannenkoppels verenigd door een liefdesrelatie. Dit zou bijdragen tot het ontstaan van een grote solidariteit onder de soldaten en een gevoel van verbondenheid, wat één van de grootste troeven van deze beroemde groep vertegenwoordigde.
De situatie veranderde in de middeleeuwen, toen men homoseksualiteit begon te veroordelen en te straffen. Deze houding bleef ook in de volgende eeuwen bestaan. Denk maar aan de talrijke kunstenaars die werden vervolgd vanwege hun seksuele geaardheid. Oscar Wilde werd bijvoorbeeld berecht en veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid vanwege zijn seksuele geaardheid, een gebeurtenis die de laatste jaren van zijn leven diep heeft getekend.
Eeuwenlang werd homoseksualiteit daarom maar op twee manieren bekeken: als een misdaad, een afwijking die gevaarlijk is voor de rest van de samenleving, of als een ziekte. Pas in het begin van de jaren ‘50 werd er een onderzoek uitgevoerd in de VS dat bekend staat als het Kinsey-rapport. Ze onderzochten het seksuele gedrag en de fantasieën van een grote groep mannen en vrouwen met behulp van een anonieme vragenlijst. De resultaten van het rapport onthulden dat homoseksuele oriëntaties veel wijdverspreider waren onder de volwassen Amerikaanse bevolking dan eerder werd gedacht.
Het duurde echter nog enkele jaren voordat de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) homoseksualiteit van de lijst met psychische aandoeningen schrapte en het definieerde als een ‘natuurlijke variant van menselijk gedrag’. Deze fundamentele gebeurtenis vond plaats in 1990 en wordt elk jaar op 17 mei herdacht met de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie.
Tegenwoordig hebben we de middelen om te begrijpen hoe seksuele geaardheid afhangt van de historische en culturele context. Toch is er nog een lange weg te gaan. In feite wordt de vrijheid van seksuele geaardheid nog steeds niet in alle landen erkend en gegarandeerd. Zelfs zonder ons eigen continent kunnen we niet anders dan observeren hoe de LGBTI-gemeenschap soms anders wordt behandeld dan de rest van de samenleving en dat haar rechten niet in alle Europese landen op dezelfde manier worden erkend. Maar laten we niet wanhopen, er zijn ook positieve signalen, zoals het bestaan van de LGBTI-interfractiewerkgroep van het Europees Parlement. Dit is een interfractiewerkgroep, bestaande uit leden van het Europees Parlement van verschillende partijen, die tot doel heeft de rechten van de LGBTI-gemeenschap te verdedigen, de activiteiten van EU-landen te volgen en initiatieven op dit gebied te bevorderen. Het heeft momenteel 151 leden, wat betekent dat het de grootste van de 27 interfractiewerkgroepen in het Europees Parlement vertegenwoordigt.
Voor meer informatie over het onderwerp, raad ik je de volgende website aan: https://lgbti-ep.eu/
Recente Reacties